مسیح تنها شخصیتی است که از ازل وجود داشته و تا ابد خواهد بود. او تنها کسی است که توانست بر چهره شوم مرگ پیروز شده و پس از گذشت سه روز از مردگان زنده شود. او تنها کسی است که با مرگ زجر آور خود بر روی صلیب باعث آمرزش گناهان بشر و آزادی او از چنگال گناه شود و با اینکار بزرگ، نجات او را تضمین کند. صلیب او پلی شد و فاصله ای که گناه میان انسان و خدا بوجود آورده بود را از میان برد. او تنها کسی است که بواسطه شخصیت خداییش هرگز گناه نکرد و دیگران را به پاکدامنی و عفت، محبت و مهربانی تشویق نمود. در مدت کوتاه معاشرت با شاگردانش، همه با او پشت کردند اما او هرگز به کسی پشت نکرد و بر روی صلیب و در حال جان دادن برای دیگران دعا کرد و از خداوند خواست که آنها را ببخشد زیرا آنها نمی دانستند که مرتکب چه خطای بزرگی می شوند. او تنها کسی است که بیماران صعب العلاج را شفا داد و تعدادی را از مرگ نجات داد و عمری دوباره به آنها بخشید. او تنها فردی است که شاگرادانی تربیت کرد که در نبودش بتواند زمام امور را به دستشان بسپارد و یاری دهنده ای بنام روح القدس را برایشان بفرستد تا در امر هدایت ترسی به دل راه ندهند و با قدرت به دیگران بشارت دهند. همه انبیا گذشته در کتاب عهد عتیق هم متفق القول به وجود مسیح در صحبتهایشان اشاره می کنند و این خبر خوش را به دیگران نوید می دهند.

عیسی مسیح نجات دهنده و تنها راه رسیدن به ملکوت است. شخص مسیح در انجیل یوحنا 14: 6 صراحتا نیز به این موضوع اشاره می کند که راه منم، راستی منم، زندگی منم. هیچکس نمی تواند  به خدا برسد مگر بوسیله من. در واقع او تنها راه رسیدن به نجات است. هیچکس نمی تواند بواسطه پاکی و خوب بودن و یا حتی با شهرت و نام آوری به نجات دست یابد، مگر فقط با ایمان به عیسی مسیح

این مطلب برای بسیاری سؤال‌برانگیز است که چرا تأکید مسیحیت بر این است که باید همۀ انسان‌ها به مسیح ایمان آورند. آن‌ها می‌گویند: مگر ایمان به خدا کافی نیست؟ همچنین عیسی مسیح دو هزار سال پیش بر روی زمین آمد، پیغام او چه ربطی به زندگی امروز دارد؟»

جواب کتاب‌ مقدس این است که ایمان به خدا کافی نیست! خود مسیح می‌فرماید: به خدا ایمان داشته باشید، به من نیز ایمان داشته باشید» (انجیل یوحنا ۱۴:‏۱). چرا؟ از یک لحاظ می‌شود گفت که اعتقاد به خدا یک چیز مثبت است، اما کتاب‌ مقدس می‌فرماید:

تو ایمان داری که خدا یکی است. نیکو می‌کنی! حتی دیوها نیز اینگونه ایمان دارند و از ترس به‌ خود می‌لرزند!» (یعقوب ۲:‏۱۹). کتاب‌ مقدس تعلیم می‌دهد که به‌خاطر گناه، همه از خدا جدا شده‌اند و هیچ تماسی با خدا ندارند: هان دست خداوند کوتاه نیست تا نرهاند و گوش او سنگین نی تا نشنود. لیکن خطایای شما در میان شما و خدای شما حایل شده است و گناهان شما روی او را از شما پوشانیده است تا نشنود» (اشعیا ‏‏‏‏‏۵۹:‏۱ و ‏۲). بنابراین با اعتقاد داشتن به خدا هیچ سودی عاید ما نمی‌شود مگر اینکه این دیوار گناه برداشته شود و از طریق یک رابطۀ زنده خدا را بشناسیم.

اعمال مسیحیان مرا شیفته شخصیت مسیح و انجیل کرد. اعمالی که در مسجد ندیدم. مثل آزادی حجاب، نحوه پرستش، برابری‌های اجتماعی و. من مفهوم خواهر و برادری را در مسیحیت فهمیدم، اما در مسجد خواهران در نایلون سیاه هستند. در کلیسا زن و مرد با هم راحت هستند. نوع پرستش در کلیسا به زبان فارسی و در قالب شعر و سرود است. مسیح مصلوب می‌شود، جشن می‌گیرند، قیام می‌کند، جشن می‌گیرند و همیشه با شادی به سمت پدر (خدا) می‌روند. هر چه دعا می‌کنیم، خدا می‌شنود و جواب می‌دهد چون خدا زنده است اما من از الله چیزی نشنیده‌ام. از همه مهم‌تر عیسی مسیح که حقیقتاً من را نجات داد؛ یعنی هم هم جسمانی. در مسیحیت حیوانات از دید خدا نجس نیستند. دروغ مصلحتی در مسیحیت جایز نیست و مسیح شرافت را به انسان یاد می‌دهد. در مسیحیت واسطه‌ای با خدا نداریم، خود خدا در قلب ماست. دیگر به پیامبران متوسل نمی‌شویم. خودمان پیامبر خداوند عیسی مسیح هستیم. مسیحیت دین اجباری نیست و ارتداد در آن مجازات ندارد.

مسیحیت منحصر به فرد است

 به معنای این که کاملاً انحصاری است.خداوند تنها یک راه برای مورد قبول واقع شدن انسان فراهم کرده و او با هیچ رقیبی مدارا نخواهد کرد. عیسی گفت: من راه هستم» و نگفت: من یک راه هستم».

مسیحیت منحصر به فرد است به معنای این که برکاتش کاملاً رایگان است. هر دین دیگری یک نوع نجات از راه اعمال خوب یا شایستگی و یا سرسپردگی می آموزد. اما مسیحیت یاد می دهد که نجات از طریق لطف خداوند است. نجات یک هدیه است. (افسسیان باب 9 آیه 8 و 9 : بنابراین, در اثر بخشش رایگان و مهربانی و توسط ایمانتان به مسیح است که نجات یافته اید و این کار شما نیست, بلکه هدیه خداست.) به طوری که شما جایزه ی خود را در اول مسابقه دریافت می کنید.

مسیحیت منحصر به فرد است به معنای این که یک نجات دهنده ارائه می کند. (متی باب 1 آیه 21 : او پسری خواهد زایید, و تو نام او را عیسی (یعنی نجات دهنده) خواهی نهاد, چون او قوم خود را از گناهانشان خواهد رهانید.) رهبران تمام دین های دیگر فقط معلم و الگو هستند و اینک مرده و در قبر هستند. مسیح جان خود را داد تا ایمان دار را از قرض گناهش نجات دهد. مسیح دوباره از مردگان برخاست و در قلب ایمان دار می زیستد تا او را از قدرت کناه نجات دهد. او ایمان دار را از آن خود و رستگار و دگرگون می کند. ( دوم قرنتیان باب 5 آیه 17 : کسی که از آن مسیح می گردد, تبدیل به شخص جدیدی می شود. او دیگر آن انسان قبلی نیست, او زندگی کاملاً تازه ای را آغاز کرده است.)

مسیحیت منحصر به فرد است به معنای این که یک اقتصاد منصفانه است. (رومیان باب 3 آیه 26 : در زمان حاضر نیز خدا از همین راه گناهکاران را به حضور خود می پذیرد, زیرا عیسی مسیح گناهان ایشان را برداشته است. اما آیا این بی انصافی نیست که خدا گناهکاران را بی گناه شمارد؟ نه, زیرا خدا این کار را بر اساس ایمانشان به عیسی مسیح انجام می دهد, یعنی ایمان به کسی که با خون خود گناهانشان را پاک کرده است.) تمام ادیان دیگر آموزش می دهند که خطاهای ستایشگر به سادگی بخشیده و گناهانشان زیر قالی پنهان می شود. اما توسط مسیح, جریمه گناه ( که همان مرگ است) حقیقتاً پرداخته شده است. عیسی به جای ایمان دار مرده و عدل الهی اجرا شده است. همان عدل, آزادی مجرم را مطالبه می کند, آزادی ابدی.

مسیحیت منحصر به فرد است به معنای این که مسیحیان خدایی دارند که محبت می کند در جایی که ستایشگران ادیان دیگر در ترس زندگی می کنند. خداوند ما به قدری مردم جهان را دوست دارد که یگانه فرزند خود را فرستاده است» تا عدالت خود را اجرا کند, خشم خود را تسکین دهد و با دشمنان زننده خود آشتی کند. گناهکار تبدیل به یک فرزند عزیز می شود.

مسیحیت منحصر به فرد است به معنای این که بدترین خبر را برای انسان دارد, عذاب ابدی برای کسانی که توبه نمی کنند (متی باب 25 آیه 46 : و این اشخاص به کیفر ابدی می رسند, ولی نیکوکاران به زندگی جاوید خواهند پیوست) اما همین طور هم بهترین خبر را برای انسان دارد, زندگی جاوید و برکت برای کسانی که توبه می کنند. چیزی که کتاب مقدس درباره ی زندگی پس از این می گوید ( شکوه, عزت, آرامش و مزیت بهشت) قابل تصور نیست.